ما خدا را گم میکنیم در حالی او در کنار نفسهای ما جریان دارد...

خدا اغلب در شادیهای ما سهیم نیست... تا به حال چند بار شادیهایت را آرام و بی بهانه به او گفته ای؟تا بحال به او گفته ای که چقدر خوشبختی؟؟که چقدر همه چیز خوب است؟که چه خوب هست او؟؟ خیال می‌کنیم تنها زمانی که به خواسته خود رسیده‌ایم او ما را دیده و حس کرده است اما... گاهی بی‌پاسخ گذاشتن برخی خواسته های ما نشانگر لطف بی اندازه او به ماست!

خورشید را باور دارم، حتی اگر نتابد... به عشق ایمان دارم، حتی اگر آن را حس نکنم... به خدا ایمان دارم، حتی اگر سکوت کرده باشد ...

تا خدا هست، جایی برای نومیدی نیست!...